بررسی اصول و مؤلفه‌های مدرنیسم در شعر و اندیشۀ لاهوتی

جامعۀ ایرانی در عصر مشروطه وارد مرحلۀ جدیدی از تاریخ خود شد که در خلال آن با گذار از عصر سنت به تدریج پا به دوران تجدد یا مدرنیسم نهاد. روشنفکران ایرانی در عصر مورد بحث، تحت تأثیر اندیشۀ تجدد، تلاش کردند تا زمینه را برای مُدرن کردن جامعۀ ایران فراهم کنند. در این میان، لاهوتی به شدت تحت تاثیر جهان‌بینی مُدرن و پدیدۀ مدرنیسم بود. از این جهت، جُستار حاضر در پیِ پاسخ‌گویی به این سوال مهم است که آیا عناصر و مؤلفه‌هایی از مدرنیته را در جهان‌بینی لاهوتی می‌توان یافت؟ و اگر یافت شود، چه عناصری از این تفکر به ذهن و زبان لاهوتی رسوخ کرده است؟ در میان شعرای عصر مشروطه، نمودهای تماس فکری لاهوتی با «غرب» روشن و آشکار است و بنابراین، محتمل است که عناصر مهمی از پدیدۀ مدرنیسم در اندیشۀ او وجود داشته باشد. روش پژوهش پیش‌رو، توصیفی- تحلیلی است و نگارنده با جمع‌آوری اطلاعات از طریق دیوان لاهوتی و سایر منابع کتابخانه‌ای، تلاش کرده است تا به نقد و تحلیل مبانی مدرنیسم و مؤلفه‌های آن در اندیشۀ لاهوتی بپردازد.